Most Liked Content

Hejka

 

jakieś niecałe trzy tygodnie temu udało mi się zrealizować jedną rzecz, która zawsze chodziła mi po głowie. Czyli odwiedzić jakiś kultowy zakład, czy fabrykę sprzętu. Będąc na wywczasie w zasięgu do wyboru miałem Mesa B, Bogner i Fender. I po krókim researchu Fender w Coronie był absolutnym faworytem, ponieważ, jako jedyny organizował Tour de Fabryka. Później nie miałem już czasu na jazdę do innych, zresztą i tak pewnie bym tylko pogadał z jakąś sympatyczną panią na recepcji Bognera czy Mesy i na tym by się skończyło. 

 

Corona to co innego, a w szczegółach...:

 

Visitors Center

Całość fabryka i Vistors Center znajduje się w parku przemysłowym około 1h - 1.30h jazdy z Los Angeles na południowy wschód - w kierunku meksyku. Jest to nowoczesny park, bardzo zadbany i fajnie zrobiony w porównaniu z naszymi. Z tego co wylukałem mają dwa budynki. W pierwszym jest Vistors Centre i magazyn, w drugim fabryka.

 

Wejście wygląda tak:

 

W środku na VC jest parę "ciekawych" eksponatów (ciekawe ile kosztuje ta gablotka?):

 

 

 

Gita Henia była tylko czasowo 

 

niestety nie można było pograć na tym...

 

Ich pierwsze instrumenty  i prototypy Leo

 

 

ciekawostka, że pierwszy burst ever to owy prototyp jazzmastera, o ile mnie pamięć ni myli z 1958. Jak można się spodziewać burst to ich hitowe wykończenie wszechczasów i najwięcej sprzedali właśnie burstów

 

 

 

Tutaj historia produkcji modeli ciekawie opisana

 

z ciekawostek, pierwszą gitarą z podwójnym wycięciem czyli pierwowzorem wszystkich stratów, superstratów i pochodnych wszystkich wynalazków (czyli w sumie kształtu gitary elektrycznej za wyjątkiem LP) był... precel, czyli preciscion bass:) Jak piszą był to niemniej rewolucyjny instrument niż pierwsza gita solid body i zmienił muzykę w niemniejszym stopniu.

 

 

 

Było też parę "ciekawych" customów:

 

 

 

 

Ta była ubezpieczona na 1.000.000 USD: ...ale musi brzmieć...

 

 

Nie mogłem nie skorzystać z tego zaproszenia

ale powiem, że bez sukcesu. Utwierdziłem się tylko, że wydmuszki nie dla mnie i jazzmaster z sygnaturą gostka z QOTSA tylko ładnie wygląda. Fajna salka bo mieli chyba wszystkie ich wzmaki i dużo różnych git, przez większość czasu byłem sam w salce także można bez obciachu pograć

 

 

W centrum ma swój warsztacik ten pan - David M. 

 

i oferuje coś co się nazywa American Design. Czyli wybieramy sobie dowolne komponenty z american standrdów a on je dla nas składa. Cena gitar w zależności od komponentów oczywiście, ale mówi że kształtują sie miedz Am Std a CS. Jakby ktoś chciał mam jego wizytówkę, także można napisać/zadzwonić choć cały fun to wziąć do ręki te części i dopasować.

 

Do wyboru do koloru:

 

Strat z hebanem... brrr:)

 

korpusiki...

 

 

 

No i w końcu 

Fabryka Tour.

Dwa razy dziennie w VC organizowana jest wycieczka po fabryce. Polecam być z rana o 9.00, żeby móc się zapisać na tour - są o 10.00 i 11.30. Moja grupa miała 18 osób, późniejsza 23.  Mamy mega śmiesznego przewodnika, który składał gitary przez 30 lat. Łazi ze słuchawką z mikrofonem, a my chodzimy za nim w słuchawkach (bez mikrofonu: ) ). Ponieważ nie jest to muzeum tylko chodzimy między działającymi maszynami, nie wpuszczają dzieci do 9 lat i w niepełnym obuwiu (także polskie sandały ze skarpetkami odpadają... damm it:) )

 

Fabryka produkuje zwykle około 300 gitar dziennie.

 

Budynek fabryk (cały mi sie nie zmieścił ma na moje oko jakieś 35.000 m2:

 

 

Dział mechaniczny (ten rozmyty to nasz przewodnik)

 

Tu robią całe żelastwo do gitar (chyba tylko za wyjątkiem kluczy) i co ciekawe robią tylko tu. Czyli zawożą to też do fabryki w Meksyku. Mówią, że między fabrykami jest 4h jazdy (gdyby ktoś nie widział California graniczy z Meksykiem;) ). także osprzęt MIM i MIA jest ten sam.

 

 

 

Przez ręce tych trzech pań przechodzą wszystkie pickguardy i płytki - 600 sztuk dziennie, też ślą do Meksyku

 

 

Wreszcie "tam gdzie robią gity" - wycinanie gryfów 

 

Jedyna część fabryki która jest zautomatyzowana to właśnie wycinanie gryfów i oraz częściowo lakierowanie (chyba podkład nakładają roboty). Twierdzą, że nie tylko szybciej to można dzięki temu robić, ale przede wszystkim dokładniej. I kluczowe połączenie gryf-korpus jest jego zdaniem robione teraz lepiej niż kiedyś. Oczywiście cała obróbka drewna potem, wyoblenia etc ręcznie.

 

Tu panu zadałem pytanie o różnicę między gryfem "quartersawn" a zwykłym. Sam się prosił ... zajęło mu to jakieś 10 minut, a mógł po prostu powiedzieć, że słoje są w poprzek deski:)  Tak na serio to wytłumaczył że z pniaka mają 2 deski qurtesawn około 10 niequrtersawn. Mówi że można dostać z pniaka np tylko 6 desek quartersawn (gdyby gwieździście ciąć), ale straszne marnotrastwo drewna, a jego zdaniem nie ma różnicy. 

 

Robił sobie jaja ogólnie. Oczywiście padło pytanie co to za kolory na deskach. A on: "te jasne jest słabsze także odsyłamy do meksyku, a te ciemne zostaje u nas".... potem w śmiech i mówi " wyobrażacie sobie co by było gdybym tak powiedział?" I mówi, że lubi sobie robić jaja, ale musi uważać na każde słowo bo przyjeżdżają blogerzy, jutuberze i inni -erzy i potem idzie w świat, fora etc.

Zresztą na początku spytał grupy, czy są jacyś blogerzy/dziennikarze i był japończyk i niemiec. Ustawiał ich na końcu i darł z nich łacha. Jak niemiec zrobił fotkę ścinkom to tekst do słuchawek : " o, pan niemiecki bloger, robi dokumentację jak szkodliwa dla środowiska jest nasza fabryka"

Potem opowiedział ciekawą historię, że nie mają prawie w ogóle odpadów, a np uszkodzone korpusy tną i utylizują. Mówił, że parędziesiąt lat temu, jak był młodym chłopakiem razem z innym chodził na wysypisko i zbierał części. Można było wszystko znaleźć; gryfy, korpusy, osprzęt. To wszystko potem trafiało do gitar albo na rynek. Później fender poszedł po rozum do głowy i zrozumiał, że to prosta droga do psucia marki. I zaczął utylizować i ogrodził śmietnik wysokim płotem:)

 

Dalszy etap produkcji

 

 

 

Pan mówi jak wybierają wykończenia. Tutaj ładny flame Ash, mówi że na deluxa telacza by się nadał i pokazuje jak by go pociął. Oczywiście powiedział że flame tak samo brzmi jak nieflame, ale jest rzadki i ładny stąd cena. Mówi, że taka deska kosztuje około 20$, taka sama z flame'em 120$...

 

 

A mają z czym próbować

 

 

 

 

Korpusy (przyszłe)

 

 

 

Produkcja korpusów

 

Obróbka korpusów (jak widać wszystko ręczna robota)

 

 

 

Tak się suszą

 

 

Polerowanie lakieru 

 

 

Tutaj montaż elektroniki

 

 

i wreszcie: 3 zespoły montażystów oni skłądają do kupy i "ustawiają" wiosło, także jak ktoś chce komuś nakopać to im

 

Sprzęt przychodzi do nich w takiej formie (pickguardy z elektroniką oddzielnie)

 

 

i produkt gotowy... :

 

 

Przez Visitors Centre można się umówić "po znajomości" na zakup prosto z fabryki. Robią, tak raz/dwa w tygodniu i jak się umówisz można przebierać we wszystkim co mają na magazynie. Bardzo pan polecał twierdził, że związek ze świeżą gitarą kupioną przez pakowaniem i rozpakowaniem to inna sprawa;) podobno jest też taniej

 

 

Pan polecał tego stata z palisandrowym gryfem - właśnie wypuszczają limitowaną serię - tylko 500 sztuk. Dobra inwestycja:) choć w Polsce jak coś nie jest burstem z palisandrem to bez dużego upustu potem nie sprzedasz:) 

 

 

 

 

 

 

 

Baaaardzo wesoły dział Charvela

wszyscy jak jeden mąż grają w kapelach metalowych i nawet odwalili mały shred dla nas:) Fajne chłopaki

 

 

no i wyczekiwany krem kremu czyli Custom Shooooop

 

 

jak widać dość mały warsztacik. Ze względu na rozmiar nie wpuszczają do środka. 

 

 

Z ciekawostek Pan przynosił i pokazywał ciekawe okazy. Np złotą gitarę (druga na stojaku) - oklejana płatkami złota. Nie zdradził kto jest klientem, ale powiedział, że na tę gitę pani czeka 2 lata i tyle trwa proces robienia customa na zamówienie mniej więcej.  Też dość niepochlebnie żartował sobie z ludzi kupujących relic'i... ale uratował swoją szczękę następnym zdaniem trzymając obdartego relica, że jednak lepiej brzmią te konkretnie obdarte z lakieru. Deska się mniej tłumi:) Mój nie ma w ogóle lakieru z tyłu gryfu i mimo, że nie chciałem relica to kupiłem go bo po prostu brzmiał lepiej. .... pan powiedział poklepał  mnie po ramieniu powiedział, że mnie rozumie:)  

 

 

i tyle, koniec wycieczki:) Nic nie kupiłem ...znaczy wiesła.

w VC mają całkiem sporo gadżetów różnych. ja Kupiłem kostki celulojdowe które lubię, fajną koszulkę i ściereczkę "taką ściereczką nasi pracownicy polerują i czyszczą gitary przez zapakowaniem" rzeczywiście mięciutka i gruba... i ma logo fender;) 

- Jaka jest różnica pomiędzy Fenderem Made in USA, a Fenderem Made in Mexico?
- ok. 180 mil jazdy samochodem wzdłuż wybrzeża Kaliforni
 

 
To często powtarzany żarcik. Te 180 mil przekłada się rzekomo na ok. 3-krotną różnicę w cenie sklepowej pomiędzy modelami MIM i MIA.
Oczywiście wszyscy wiemy, że tak nie jest - różnic pomiędzy tymi gitarami jest dość sporo, ale nie wszystkie mają szczególnie duże znaczenie.
Wielu amatorów Stratocasterów kupując pierwszego Strata staje przed dylematem, czy kupić Mexa, czy dozbierać do Amerykańca.
W tym temacie zaproponuję trzecie rozwiązanie - podrasowanie używanego Mexa, tak, żeby Amerykaniec mu nie podskoczył
 
Z góry pomijam różnice w drewnie - nie chcę rozpoczynać dysputy czy w fabryce w Coronie stosują lepsze drewno niż w Ensanadzie i z ilu kawałków klejone są korpusy, jak również o tym jak i czy to wpływa na brzmienie. Pomówmy o rzeczach namacalnych.
 
Zajrzyjmy na stronę Riff.
Nowy mex kosztuje w sklepie: , a nowy american standard:
 
A używany mex na allegro jest do wyrwania za 1450 - 1550 zł. I od tego zacznijmy. Kupujemy bazę.
W moim przypadku był to mexican standard strat z rocznika 2012 w stanie bardzo przyzwoitym.
 

 
Ktoś ją rozgrywał przez ponad 2 lata i na koniec jeszcze sprzedał znacznie taniej niż kupił
Lubię tak myśleć kupując używane gitary. Słyszałem, że są zawodowi muzycy gitarzyści, którzy kupując nową gitarę dają ją komuś na rok, dwa żeby na niej grał po to, żeby nabrała lepszego brzmienia. Cóż - ludzie jak widać są za to nawet w stanie zapłacić
Rzeczywiście - używane gitary grają inaczej. Moim zdaniem brzmią lepiej niż takie nówki z fabryki. Ale znów - nie chcę tu rozpętywać kolejnej jałowej dyskusji...
 
Jedną z większych różnic między modelami MiA i MiM jest mostek tremolo.
W mexach jest to mocowany na sześciu śrubach mostek typu vintage, a w jankesach - dwupunktowe tremolo typu modern.
Dwupunktowe jest rzeczywiście lepsze - ze względu na mniej punktów w których występuje tarcie łatwiej się nimi wachluje i lepiej wracają na swoje miejsce, przez co gitara lepiej trzyma strój przy używaniu tremolo. Ale te sześciopunktowe też da się tak wyregulować, żeby działały jak należy. Jest trochę trudniej, ale jak się wie co i jak (albo jak się trochę poogląda youtube) to nie ma bólu.
Mostki również różnią się podobno blokiem tremolo (inny stop metalu? a może inna waga?), ale wpływ tego na całokształt uznaję za pomijalny, choć na forach są tacy co piszą, że po wymianie słyszeli kolosalną różnicę
 
Osobiście jestem w o tyle korzystnej sytuacji, że mało wajhuję (a nawet wcale) więc i tak postanowiłem położyć mostek na desce na sztywno.
Ale jest inna różnica pomiędzy MiM i MiA, która mnie mierziła znacznie bardziej - mianowicie długość śrubek regulujących siodełka mostka.
 
W amerykańcu wygląda to tak - śrubki są różnej długość, adekwatnie do wysokości poszczególnych strun.
 

 
A w meksyku? Nosz kurna.... dramat
 

 
Wszystkie śrubki mają tę samą wysokość - dokładnie 10mm. Na dodatek są ostro zakończone. Powoduje to obcieranie tej części dłoni, która opiera się na mostku podczas grania. Dla mnie to było nieakceptowalne (pomijam już fakt jak to wygląda). Nie potrafię zrozumieć dlaczego w Meksyku nie można zamontować odpowiedniej długości śrubek w siodełkach. Ale na szczęście ta modyfikacja jest tania jak barszcz.
Można szukać w internetach na ebajach specjalnych zestawów śrubek do meksa za kikanaście/dziesiąt dolców, albo kupić na allegro 10 szt za całe 1 zł.
http://allegro.pl/m3...5578927987.html
 

 
Należy szukać śrubek dociskowych imbusowych M3 o długości 8m (lub ew. 6 mm) M3x8 (M3x6).
Sześciomilimetrowe mogłyby się nadać do skrajnych siodełek (E1, E6), ale są na styk. Tak to wygląda z szóstkami wkręconymi na E1.
 

 
Idealnie byłoby dać 7mm na skrajne siodełka E, 8mm na siodełka H i A i 9mm na siodełka G i D. Ale niestety nie znalazłem śrubek o długościach 7 i 9 mm więc na G i D zostawiłem oryginalne 10mm, a na pozostałe siodełka dałem o 2mm krótsze, czyli M3x8. Efekt:
 

 
Jest dobrze. A jak będę się nudził to te środkowe podpiłuję od spodu o 1 mm.
 
Drugi ważny temat to progi.
Mexy mają to do siebie, że progi są kiepsko wykończone i słabo wypoziomowane. W amerykańskich stratach jest pod tym względem o niebo lepiej.
W meksach, oprócz dość ostrych krawędzi progów, dość typowe jest, że ostatnie progi od 15 wzwyż są minimalnie za wysokie. Przy niskiej akcji strun powoduje to, że podciągana na wysokich progach struna E lub H gasną. Można oczywiście podnieść znacznie akcję strun, ale nie o to przecież chodzi.
Rozwiązaniem jest rzecz jasna wyzyta u lutnika celem szlifu wyrównującego progów. Bardzo dobrze robi to mexom. A już w ogóle, gdy kupiliśmy gitarę używaną - pozbywamy się przy okazji wszystkich śladów zużycia progów.
 

 
To jedna z tych rzeczy, których nie robię samodzielnie w moich gitarach. Lutnik bierze za usługę 80-120 zł. Robi to fachowo i szybko. Efekt świetny. Nie ma co żałować kasy. Przy okazji, jak już gitara jest u lutnika na warsztacie polecam wymienić siodełko. Oryginalne siodełka w Stratach są bardzo takie sobie.
Graphtech Tusq to kosz ok. 30 zł. Mój lutnik wstawił mi je w cenie szlifu. Koniec problemów z poślizgiem na siodełku.
 

 

 
Idźmy dalej w stronę główki. Klucze!
W fenderach standardach MiA i MiM klucze są praktycznie takie same, z jednym drobnym wyjątkiem.
W meksykach wszystkie mają łebki tej samej wysokości, a w amerykańcach dwa pierwsze (E i A) są wysokie, a reszta niziutkie.
 
Mex:
 

 
MiA:
 

 
Powodem zastosowania niższych kluczy od D do E jest zwiększenie docisku strun na siodełku. Fendery nie mają odgiętej główki tak jak Les Paule, stąd chłopaki kombinują jak zwiększyć ten docisk. Temu służą też tzw. drzewka na główce.
O ile w MiA jest obecnie jedno drzewko i to raczej wystarcza, o tyle w MiM nie dość, że drzewko jest brzydkie jak noc (wygląda jak wykrojone z puszki konserw) to jeszcze struny G i D mają bardzo kiepski docisk do siodełka. U mnie powodowało to denerwujące brzęczenie zwłaszcza na strunie D przy mocniejszym trąceniu.
Wibracje przechodziły poza siodełko i robiło bzzzzzz.....
 

 
Ale ale! Przecież dawniej w amerykańcach nie było kluczy typu staggered. I co? I rozwiązywali to tak:
 

 
Dwa drzewka!
Rozwiązanie znacznie tańsze niż wymiana kluczy. Tym bardziej, że klucze w mexach są bardzo dobre - dokładnie takie same jak w starych amerykańcach.
Dlaczego w Ensanadzie nie robią tego seryjnie? Kolejna tajemnica.
Wszystko czego nam trzeba to to:
 

 
Koszt ok. 30 czy 40 zł. Nie pamiętam już ile płaciłem, ale nie jest to fortuna
 
Teraz tylko wiertarka w dłoń i jazda - zakładamy drzewka:
 

 
Robota prosta jak kilo gwoździ Tylko trzeba dobrze ulokować drugie siodełko, tak żeby nam nie blokowało dostępu do otworu regulacji pręta gryfu.
Potrzebne są dwie dziurki pod każde drzewko bo mają one od spodu taki cypek, żeby się nie obracały wokół osi śrubki mocującej.
Efekt:
 

 
Co? Że odwrotnie? Taaak wiem, że w amerykańcach drzewka są w drugą stronę
Ale chcąc wykorzystać otwór po oryginalnym blaszanym drzewku tak jest optymalnie. To tylko kwestia wizualna. Ważne żeby struny miały docisk w odpowiedniej płaszczyźnie.
 
No dobra - pora przejść do meritum. Pickupy!
Nie oszukujmy się - pomiędzy obecnie stosowanymi w MiA pickupami Custom Shop Fat 50s, a ceramicznymi singlami montowanymi w mexach jest przepaść.
To jednocześnie najdroższa modyfikacja - koszt dobrych pickupów to ładnych parę stówek. Ale bezwzględnie warto ją zrobić.
Można zrobić tu upgrade budżetowy (np. bardzo dobre Tonerider Classic Blues za ok. 420 zł komplet), albo pójść na całość kupując jakieś butikowe single za 1kzł.
Ja postanowiłem pójść w pickupy custom shop Fendera.
Cała reszta elektroniki w mexach jest ok - potencjometry CTS i kondensator identyczne jak w MiA. Nie trzeba tu nic wymieniać.
W amerykańcach jest co prawda no-loadi pot na tone (odkręcony na 10 przepuszcza sygnał tak jakby go nie było - dotyczy to mostkowego singla) no i polutowane jest tak, że można regulować tone mostkowego singla. W meksach oryginalnie mostkowy singiel jest niepołączony z potencjometrem tone, tak jak to było oryginalnie w Stratach. Można to bardzo prosto zmienić (jeden lut łączący potki) tylko po co? Jak ktoś ma ochotę to bez problemu znajdzie w sieci tutorial.
 
Zestaw customowych pickupów Fendera najtaniej kupimy na eBay'u. Za set CS Fat 50s zapłacimy ok. 155 usd razem z wysyłką.
http://www.ebay.com/...=STRK:MEBIDX:IT
Sprzedawca jest customs declaration fiendly więc bez dodatkowych dopłat, za ok. 600 zł mamy świetny set custom shop.
 
Ja jednak wahałem się pomiędzy cs 69, cs fat 50 i cs 54. Ostatecznie wpadła mi w oko inna aukcja - kompletna elektronika razem z płytką, wyposażona w pickupy CS 69 neck i Fat 50s middle i bridge.
http://www.ebay.com/...=STRK:MEBIDX:IT
Sprzedawca daje możliwość dowolnej konfiguracji kolorów pickguarda, pokręteł i osłon przetworników. No to lu!
Zamówiłem pergaminowy pickguard i postarzane pokrętła i covery - bo tak lubię
Całkowity koszt to 800 zł. Wykonanie super - potki CTS, kondensatror Orange Drop no i przede wszystkim pickupy - oryginalne Custom Shopy Fendera.
 

 

 
Dla porównania - oryginalna elektronika z meksa:
 

 
Nic prostszego, tylko zamontować. Wybebeszamy zatem naszego el companero
 

 
I lutujemy masę i gniazdo jack do nowej elektroniki. I tu niespodzianka! W moim mexie zamontowane było gniazdo jack STEREO!
 

 
Tak się zdziwiłem, że aż odkręciłem gniazdo w amerykańcu i jest normalnie MONO (Switchcraft).
 

 
Albo było coś kombinowane przez poprzedniego właściciela, albo w Meksyku im się coś popierniczyło. W waszych mexach też macie stereo?
No nic... kiedyś przy okazji wymienię mu to gniazdo bo trudniej się wciska jacka w takie stereofoniczne, ale to mały pikuś.
Po przylutowaniu i przykręceniu, sprawdzamy czy działa.
 

 
Działa elegancko Można ściągać folię ochronną jeszcze zanim założymy struny.
 

 
Jest git!
 
Teraz pozostaje tylko gitarkę wyczyścić, wymuskać i założyć nowy komplet strun!
Czy można było jeszcze coś modyfikować? Pewnie tak. Blokowane klucze, blok tremolo... nie wiem.... zedrzeć okleinę z drewna i polakierować nitro żeby drewno lepiej oddychało Dla mnie to już niepotrzebna zabawa. Wszystkie moje modyfikacje mają praktyczne i oczywiste przełożenie bądź to na brzmienie, bądź na komfort użytkowania.
Czy zatem warto kupić w sklepie nowego mexa?
 
Liczymy koszty:
- używany mex - 1450 zł
- elektronika - 800 zł
- szlif progów z montażem siodełka (w tym siodełko graphtech) - 120 zł
- śrubki - 8 zł (bo wysyłka 7 zł )
- drzewka - dajmy na to 40 zł
- przyjemność modyfikowania gitary - bezcenna
Łącznie: 2.418 zł
 
O w mordę! To co do złotówki tyle ile zapłaciłbym w Riffie za nowego mexa!
Hehe.... serio - to nie było ustawione, dopiero pisząc to podliczyłem wszystko.
 
Myślę, że sprzedam oryginalną elektronikę może za jakieś 200 zł. Co mi da cenę ostateczną ok. 2.200 zł
A efekt?
 

 

 
No co?
 
Nie pograłbyś?

Taaaaaadaaaaaaam - Fender Professional I Stratocaster HSS Shawbucker in Olive Green

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Mojo - checked.

Ergonomia - checked.

Brzmienie - checked.

Uniwersalność - checked.

Look - checked (ok, mały minus za HB...).

Cena/jakość ratio - checked.

 

 

I tak oto w zasadzie wrócił człowiek do punktu wyjścia. Lekki kompromis z samym sobą - HB pod mostem - i jest wszystko co potrzeba. 

 

 

Więcej porno tu: https://imgur.com/a/0jH2vXC

 

 

Siemanko ! 

Jakoś tak trzy miesiące temu postanowiłem sobie, że zabiorę się za nagranie mojego największego wyzwania gitarowego. Pamiętam jak zaczynałem na forum to już canona znałem. W tamtych czasach, gdy zaczynałem z gitarą elektryczną, grałem go po kilka godzin dziennie przez blisko pół roku no ale był po zdecydowanie zbyt trudny dla mnie. Po około 13 latach wróciłem do tematu i chociaż nie było łatwo (pierwszą zagrywkę sweepową, którą zawsze oszukiwałem tappingiem, ćwiczyłem 2 tygodnie - tak, 3 sekundową zagrywkę) to dałem radę. Przyznam, że jestem zdziwiony że poszło i tak w miarę łatwo. Nie sądziłem że aż tak rozwinąłem technikę gry - wiecie, ja to bluesowiec z pigmejowym tajmingiem

Nie będę ukrywać - jestem z siebie dumny. No i mam nadzieje że się Wam spodoba

 

Szanowni Moi.

Przedstawiam "kobyłę" która wybitnie przetestowała możliwości mojego komputera.
Jak zwykle dla Was prapremierowo, bo upublicznię numer wieczorem.
Jak wyszło?

Heloł, kolejne video. 

 

Nawet nie chcę mówić ile razy to nagrywałem od wczoraj... solo zdupione, ale nie mam już cierpliwości ;P

Nie umiem biec jak Usain Bolt jak Luk...

 

No i ten, gitara tylko moja, podkład znaleziony bez gitary

 

nowy kawer      

 

Sądzę,a raczej mam nadzieję, że wypowiedź przypisywana MG nie jest jego autorstwa,
bo jest stekiem bzdur, o które bym MG nie posądzał.

To od początku.. co to jest ten "standby" ...?
"Standby" załącza/odłącza napięcie anodowe od lamp mocy ( preamp powinien być zasilany ciągle ).
Przełącznik "Power" załącza transformator zasilający,
a tym samym załącza przynajmniej napięcie żarzenia lamp oraz ujemne napięcie polaryzacji siatek lamp mocy
( bez tego napięcia lampy mocy pracują jakby w zwarciu (b. upraszczam) i bardzo łato we uszkodzić )

Co się dzieje po załączeniu napięcia anodowego ? ...
Przez lampy mocy zaczyna płynąć tzw prąd spoczynkowy, potrzeby do uzyskania liniowej pracy lamp.
Prąd spoczynkowy powoduje wydzielanie się ciepła ( straty cieplne ) na lampach mocy,
nawet wówczas,kiedy Volume mamy na zero.
W skrajnych przypadkach, kiedy lampa mocy pracuje w tzw klasie "A" (np VHT S6),
prąd spoczynkowy generuje całkowitą moc strat cieplnych stopnia mocy,
czyli nie ma znaczenia , czy gramy na full, czy w ogóle nie gramy, lampy grzeją się tak samo.

Lampy trzeba oszczędzać.
Głównym czynnikiem powodującym zużycie lamp jest ich normalna praca ( odkrywcze , prawda ),
czyli proces przyśpieszania elektronów wygenerowanych/emitowanych przez rozgrzaną
żarzeniem katodę przez napięcie anodowe.
Chcąc maksymalnie oszczędzać lampy zalecał bym wyłączanie napięcia anodowego przy każdej możliwej okazji.
Odłączenie napięcia anodowego z przyczyn oczywistych niweluje prąd spoczynkowy,
a tym samym zbędny czas pracy lampy.
Kolejna sprawa to szybsze schodzenie lamp z wyłączonym napięciem anodowym,
bo prąd spoczynkowy je nie podgrzewa.

Tu chciałbym się odnieść do idiotycznego stwierdzenia, że "elektrony nie mają ujścia" ( )
Dopóki żarnik lampy pracuje i podgrzewa katodę lampy, to lampa jest zdolna do przewodzenia prądu.
Nie ma znaczenia czy "Standby" jest załączony czy nie , bo głupia lampa nic nie wie
o istnieniu przełącznika "Standby", natomiast wie o napięciu na swojej anodzie,
wiec jeśli takie napięcie istnieje, to prąd będzie płynął dopóki istnieje różnica
potencjałów pomiędzy katodą a anodą.


Czy wyłączać "Power" przy "każdej możliwej okazji" ? ....
Zdecydowanie NIE !!!!.
"Power" załącza napięcie żarzenia na lampach. Żarniki w nich są trochę podobne do żarówek.
Największy prąd płynie w nich w chwili załączenia prądu, bo są zimne , a jako takie
mają najniższą rezystancję.
Prąd płynący w chwili załączenia żarzenia zimnych lamp jest kilkukrotnie większy
niż normalny prąd pracy przy rozgrzanych żarnikach lamp.
Przepalenie żarników lamp występuje prawie zawsze w chwili załączenia żarzenia,
a nie podczas normalnej pracy.
Można by powiedzieć, że cały proces załączenia żarzenia jest zarówno dla lamp, jak
i dla układu zasilania żarzenia procesem udarowym i złem koniecznym.
Resumując, żarzenie ( czyli "Power") wyłączać dopiero wówczas , kiedy wzmacniacz
ma nie pracować dłuższy okres ( np powyżej 1/2h ).

Powyższe uwagi są właściwe do właściwie zaprojektowanych wzmacniaczy,
a w szczególności ich zasilaczy.
Przyjmuję , że przełącznik "Standby" jest "za" kondensatorami zasilacza anodowego.

Powiem jedno. Gdzie ja kupię teraz taki wzmacniacz fajny? Z takim stosunkiem ceny do jakości ;/ ? Dałem za niego 1350 zł koło. A oni mają to w końcu przewodu pokarmowego. Damy CI kasę z powrotem i pędź bizony ;/ Żadnego zadośćuczynienia, nic, zero.

O tego dobrobytu to Ci się już ubrudziło smalcem
Na jakim Ty świecie żyjesz ? .. Przysłali Ci piec za free, jak padł, to zwrócą Ci 100% kasy..
Czego go jeszcze oczekujesz ? .. że dostaniesz jeszcze "na lody" ?...

Po drugie dlaczego winisz Thomanna, że Apeg padł ?.
Oni to sprzedają, a nie produkują. Napisz do Ampega , że to syf i malaria
a nie wyżywaj się Thomanie.

Znalazłem ostatnio całkiem fajny podkład do Paradise City z wokalem Axla.
No nie mogłem się powstrzymać, żeby tego nie nagrać. Dograłem gitary Izzy'ego i Slasha.

Oj będzie długo i to bardzo

Dla niecierpliwych:
https://drive.google...iew?usp=sharing

Dla tych co mają więcej czasu:
Fotostory (bez rozdziału o lakierowaniu - zdecydowanie nie było się czym chwalić)

https://drive.google...lSPPFj96GMoTbaP


Dla tych co mają naprawdę dużo czasu:

No więc plan, żeby wystrugać sobie V chodził za mną mnw odkąd gram na wiośle, więc prawie z 20 lat...
ale jakoś nigdy nie podchodziłem do tego pomysłu do końca serio.
Dodatkowo nigdy nie miałem/ nie grałem na P90

U rodziców po budowie domu zostało trochę drewna, a konkretnie stopnice na schody, czyli klocki 1m / 40cm / 4cm - czyli idealnie na korpus.
... a nie zaraz kompletnie nie idealne, bo to sosna, która się ponoć nie nadaje - ale pigmej z tym skoro sklejka na fajnych puszkach tez potrafi fajnie zagrać.

Dechy mają prawie 30 lat


Czemu  V-ka ? bo chyba najprostsza do wyrżnięcia bez warsztatu,
....bo miejsce pracy to piwnica w bloku i kawałek korytarze w tejże

Narzędzia: ręczna wyrzynarka, wiertarka, wkrętarka, dłuto, pilniki, papiery ścierne...

Problemem był gryf - z góry zakładałem kupno jakiejś używki - czasem takowe się trafiają na allegro/olx.
I tak pewnego wieczoru jakiś miesiąc temu przeglądając po 2 piwach allegro znalazłem - gryf z presto langa - 24 progi.
Już na zdjęciach było widać, że miał przygodę - pęknięcia na główce, ale sprzedawca zapewniał, że to tylko lakier i że drewno jest dobre.
'Ludziom trzeba ufać' więc 'kup teraz' przyszło łatwo (2 piwa miały w tym swój udział)

Od tej pory było z górki.

Schematy V-ki znalazłem na necie mini rozrys z neta i powstała z niego wersja robocza 1:1 przeskalowana sporo 'na oko'

Potem cięcie wyrzynarką - oczywiście nie do końca idealne. Tu niespodzianka - klocek drewna okazał się za wąski - w rezultacie róg jednego V został docięty i doklejony - 'sudal dał radę' i o dziwo wyszło to nieźle.
Boki zaokrąglone papierem ściernym 'made in Czechoslovakia' którego rodzice uchowali całą szpulę.

Równolegle zacząłem robić płytkę - miałem takie arkusze plexi 1m/0,5 - kiedyś nie umiałem ich ciąć - jak się okazało wystarczyło od linijki naciąć nożykiem to tapet i idealnie wzdłuż tego się łamało. Wiercenie to sama przyjemność z wyjątkiem momentu gdy raz mi szarpnęło płytkę i w jednym miejscu pękła. Podkleiłem na kawałku kartonu i było ok.
Potem składanie i lutowanie bebechów - tu fajny patent - całość zamontowałem na kawałku kartonu - po to by łatwo móc to odczepić od płytki.

Etap kolejny  - rzeźbienie w korpusie.
Nie miałem dokładnego pomysłu, ani 'know how' jak to zrobić, a trzeba było coś wymyśleć, bo komora na gryf musiała być perfect* (*na ile waerunki pozwalają).

Testowo wyrżnąłem jako pierwszą komorę pod płytkę - wiertło 14mm i jazda... Wyszło okropnie... jak psu z gardła... zawaliłem to potem klejem do drewna... potem dorzeźbiałem dłutem, trochę równałem szpachlą (taa... to był moment że dowiedziałem się o istnieniu takowej).
Suma sumarum, po nałożeniu płytki,nie widać co jest pod spodem - więc ok

W międzyczasie przyszedł gryf
Paczka plus z poczty polskie z Warszawy do Gliwic szła 10 dni... ... ...
Pierwsze co - sprawdzenie czy drewno faktycznie jest całe - na oko tak, ale całkowią pewność dało dopiero zdarcie lakieru w newralgicznych miejscach.
A ten stary lakier to kawa ...uja.
Gdzieniegdzie odchodził od paznokcia, gdzieniegdzie od lekkiego przyłożenia dłuta, ale w paru miejscach trzymał jak syn źle prowadzącej się matki, przez co przy zdzieraniu pocharatałem drewno :/ - no ale nic z czym by się nie dało żyć.

No - to pora na komorę na gryf - tu wierciłem obrys wiertłem 2mm na oznaczoną na wiertle głębokość - mozolnie otwór za otworem - pionowo oraz pod skosem. Potem wiertło 14mm i wyrwanie środka. Potem dłuto i rękodzieło. szlif papierem ściernym, potem wyrównanie szpachlą, potem szlif papierem.
W efekcie gryf (cudem / fuksem / szczęściem nowicjusza /wyrokiem opatrzności) pięknie wszedł 'na ścisk'.

Później komory na pickupy - ta sama metoda.
W tym miejscu pewnym problemem okazał się sam gryf - ten egzemplarz miał za 24 progiem taki wystający trójkąt. Nie chciałem go całkiem ucinać, więc również w nim rzeźbiłem.

Dobra - to kanał od pickupów do konsoli sterującej. Miałem na szczęście dość długie wiertło i udało się przebić - niestety już w komorze płytki poszło na drugą stronę korpusu. Naprawiłem tekturą i szpachlą.

Czekając aż przyjdzie most, zająłem się gryfem - lekki szlif oraz rozwiercenie otworów na klucze - okazały się one za wąskie o 1 mm. Cholera - wiertłem do metalu (wiertła do drewna znalazłem tylko widiowe).  A te do metalu są ostre jak brzytwa i nie biorą jeńców.
Zrobiłem to sposobem - wsadziłem to wiertło do wkrętarki i ustawiłem ją na 'odkręcanie' - tym sposobem trochę mozolnie udało się pięknie poszerzyć te otwory.

Do tego czasu przyszedł mostek z Chin. Dlaczego z Chin? Bo są 'janusze', które wystawiają w ten sposób na allegro. I jeszcze podają czas realizacji 3-4 dni j.p.d...  Olałem to i odczekałem - de facto przyszło 4 dni później niż gryf z Warszawy zamówiony w tym samym momencie (ach ta poczta...)

To pora na wstępny montaż mostka. I tu dwa fakapy...
Pierwszy - wiercąc dziury ręczną wkrętarką daje ona 1mm w każdą stronę tolerancji. 2 otwory z 5 były lekko przesunięte (Udało się je zalepić klejem i wykałaczką i potem nawiercić jeszcze raz)
Drugi - gruba sprawa - w jednym z pozostałych otworów przy testowym odkręcaniu wkręta ukręcił się łebek, a cały trzpień został w dziurze. Dramat... musiałem to rozwiercać dookoła żeby jakoś złapać kleszczami ten trzpień i wykręcić go.
W powstałą dziurę poszła papka z kleju i pyłu. Sam wkręt zastąpiłem trochę dłuższym i szerszym, także finalnie most siedzi jak zabetonowany. (na szczęście )
Nawet założyłem wtedy struny, żeby zobaczyć co się dzieje i czy da się nastroić, i ustawić menzurę. Dało się

Mając te przygody za sobą nadszedł czas na malowanie (sprayami)
I tu zrobiłem wszystko źle wszystko co chyba tylko mogłem
a) złe przygototwanie podłoża - wydawało mi się, że jest równo i że lakier wypełni ewentualne nierówności.
Otóż nie było i nie wypełnił -> uwydatnił jak j.p.d
Po pierwszych nieudanych warstwach przecisnąłem korpus bejcą do drewna - a potem ją szlifowałem.
Trochę pomogło i wyrównało, ale tylko trochę. Niestety nie miałem kompletnie cierpliwości do szlifowania tego ręcznie.
podkład? a po co  - "walnę dwie warstwy białego i będzie dobrze" - ... nie było - głównie na bokach - tam gdzie wystawało słabo oszlifowane drewno, po 3 warstwach wyglądało jak 'lekko osmolone'
Znalazłem starą puszkę srebrnego spray'u - ten jako podkład się nadał = dość sprawnie pokrył wszystko co napotkał na swojej drodze
c) za grube warstwy i nacieki - faaaak - kompletny brak wprawy i cierpliwości... innego wyjaśnienia nie mam
d) mając całość na biało, wyglądało to źle - do tego stopnia, że stwierdziłem, że kupie nakładkę szlifującą do wiertarki i to zedrę.
Błąąąd - bez stołu, stelarza i pigmej wie czego jeszcze nie dało się tego w żaden sposób przeszlifować. Próbowałem cienkim papierem w okolicach płytki gryfu. Rzezy wyglądały jak ....
wyszlifowałem te miejsca z łapy i jakoś prysnąłem białym, byle tylko jakoś to naprawić.
e) czarne elementy -> biały zakleiłem taśmą malarską do ścian - niestety krawędzie tu i uwdzie przeżarło
Finalnie z daleka nie wygląda to tragicznie, ale z bliska przypomina to polakierowaną dechę niż pomalowaną gitarę :D
Chyba lepiej by wyszła goła brązowa bejca (kiedyś tak zrobiłem jeden DIY kit z thomana)

Jak już to jakoś wyschło, to zostało złożenie całości - oraz implantacja konsoli sterującej.

Na pokładzie siedzą humb / p90 / singiel (3x entwistle)/ minhumb i piezo (2x vtone) - wszytko poza piezo ma swoją regulację vol i tone.
Czemu taki układ? BO TAK

Wrażenia:
1) Wygoda gry - dostęp do 24 progu jakiego nigdy nigdzie nie miałem (niestety progi powyżej 14 trzeba jeszcze porządnie jeszcze przeszlifować - na razie robie z tym sobie przerwę)
Nie wiem czy Vki tak mają, ale ta leci na łeb - muszę spróbować z szerokim pasem)

2) Brzmienie - na razie tylko na laney cub8 - ale nic nie razi - chyba pełne spektrum możliwego brzmienia z gitary (singiel może ciut za ciemny). Każdy pickup ma coś innego do zaoferoania- jest fajnie
(jedynie piezo gra źle albo inaczej - adekwatnie do ceny )
Czekam, żeby odpalić to kiedyś na koszernym piecu

3) Wizualnie - zamysł na tak, ale wykonanie ... ... ... naturalnie za "lakier":D:D:D
 
Więc jak na 1szy raz, bez przygotowania i wiedzy, to chyba cud, że stroi i gra

 

W końcu dorobiłem się jedynej w galaktyce, unikalnej, custom shopowej V-ki


 

No i jest Panowie.

 

Prapremierowo dla Was, bo upublicznię go jutro, ale dajcie znać jak wyszło?

Myślałem że usiedzę cicho....

Sever, lubię Cię chłopie, nawet bardzo i jedyne co do Ciebie czuję to dużą sympatię. Mam nadzieję że Ty też nic do mnie nie masz i na koniec tego postu nic się nie zmieni, no z mojej strony na pewno.

 

Obserwuję temat Twojego lutniczego tele bardzo uważnie od samego początku. Temat został zamknięty, OK, nie wnikam po co, dlaczego. Całej sytuacji nie zazdroszczę i współczuję. Sam wiesz że chętnie bym pomógł, w końcu te elektryczne dłubanie nie tylko w gitarach nie jest mi obce i propozycję pomocy otrzymałeś.

 

Wybacz, ale wylewanie tego samego w co którymś tam temacie na forum zaczyna drażnić. Drażni mnie nie tylko to że zbyt często czytam o tym samym w różnych tematach (i nie tylko z Twojej strony, ale i z innych, wciąż to samo - mi już dawno odechciało się odpisywać), ale przede wszystkim "bezjajeczność" w działaniu. Zaczynam mniemać że jedyna forma "działania" to opisywanie problemów tutaj (no i słusznie), kilka prób telefonów no i kilka emaili, nie wiem, może się mylę, jeżeli tak, sorki.

Drażni mnie również utrzymywanie że istnieje tutaj jakieś kółko wzajemnej adoracji chroniące lutnika. Przeczytałem raz jeszcze temat, niczego podobnego nie zauważyłem, oprócz tego że to na Twoją prośbę nie podawano nazwy lutnika. Tak, wiem o kogo chodzi od samego początku. 

Masz pełne prawo do podania nazwy lutnika wszędzie gdzie tylko zechcesz, masz pełne prawo do starannego opisu, oraz wyrażenia własnej opinii na temat wyprodukowanej przez niego Twojej gitary. Wszystko oczywiście pod warunkiem takim że to co piszesz to prawda zgodna ze stanem faktycznym opisywanego przedmiotu. Masz takie prawo w świetle przepisów i tyle. 

 

Lutnik ma pełne prawo bronić się. Kolejna sprawa która mnie drażni. Nie chce mi się wierzyć w to że opisywany tutaj lutnik nie zna tematu, albo o nim nie wie. Podobno to największe gitarowe forum w PL. Jestem przekonany że wie, a brak jakiejkolwiek reakcji czy to tutaj na forum, czy tylko w Twoją stronę, jakiej kolwiek reakcji, odpowiedź na emai, oddzwonienie, odpisanie SMS, to tak, to pełna ignorancja. No dobra, rozumiem, że oddzwonienie na jeden telefon, odpisanie na jeden SMS, czy jeden email, OK, można zapomnieć, to rozumiem, ale było ich ponoć wiele, tego nie rozumiem. 

 

Macie Panowie, Ty i Crow, problem, konflikt.  

Chłopie, Urząd Skarbowy? Nie to żebym lutnika bronił, ale na 99% jest na ryczałcie i za pomocą US możesz mu skoczyć, co to w ogóle za jakieś straszenie za pomocą klawiatury, no może liczysz na to że Crow to czyta, może, nie wiem, ale US mu nie straszny. Tak myślę. 

Zamiast straszyć tamtym, owamtym, weź się ogarnij, weź się w garść, sprawa do radcy prawnego (nawet zaraz mogę Ci podesłać namiar na bardzo kompetentnego jegomościa), z żądaniem zwrotu ecipeci nie tylko za instrument ale i za osprzęt. Zwracasz całość, masz kasę na koncie i tyle. Owszem niesmak pozostaje. Rozumiem i współczuję. Naprawdę.

Wydaje mi się że tam u tego lutnika też się coś stało, coś co mogło mieć bezpośredni wpływ na całą sytuację i  w ogóle, rozumiem, życie płata różne figle i nikt nie jest doskonały.... No chyba że lutnik wiedział jedynie o "niedoskonałościach" tej pierwszej gitary, a teraz o tej drugiej nic nie wiem? Tak, wie? Czy może ręce Ci opadły i już nie chce Ci się z nim gadać? 

 

Dobra, starczy na razie z mojej strony. Pokój.

P.S. moja oferta pomocy zarówno z elektrownią jak i z radcą, wciąż aktualne.  

P.S.2 z tym radcą prawnym załatwisz wszystko bez wychodzenia z domu, rozumiem napięty harmonogram, sam mam podobnie.

 

EDIT:
Jeszcze jedno, Sever, jak chcesz, daj adres na PW, wieczorem będę, odbiorę gitarę, sprawdzę/naprawię elektrownię, jak zechcesz zrobię szczegółowy opis wykonania instrumentu wg moich kryteriów, jak zechcesz, opis i zdjęcia mogę zamieścić na forum. Nie będzie tłumaczenia, że mi się nie chce tego albo tamtego, albo że nie mam jak, albo że coś tam jeszcze       

Chwale się bo cieszę się. [emoji41]
Mój pierwszy strat.
Specka w sieci dla zainteresowanych.

Kolor CAR jest zjawiskkwy, robi wielkie łaaaaał.
Czy się dogadamy, to się zobaczy, macałem inne i jakoś ta jednak mi najbardziej...





Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Od wczoraj w posiadaniu....

M

Od jakiegoś czasu poszukiwałem comba. Przede wszystkim piękny z wyglądu, piękny kanał czysty oraz ładny przesterowany, ale nie do rzeźni, tylko bardziej bluesowy, czy do lekkich odmian rocka, z reverbem na pokładzie. No i miało to pasować wyglądem do podajnika  .

Tak wiem, mam Supersonica 60, który to posiada, ale za głośny (trzeba by też jakiś NAD mu zrobić  ).

 

Chodziło mi o combo które nawet w domu można rozkręcić, które będzie dość poręczne i łatwe w transporcie, czyli do pogrania w domu i do szybkiego transportu. Oczywiście miała być Bugera V22 combo, ale prawdę powiedziawszy to jak mam ochotę pograć na V22 to mam do niej bardzo łatwy i szybki dostęp, kolega Mountain ma i zawsze by mi pożyczył, więc czemu by nie spróbować innego wzmacniacza? 

 

Idąc tym torem od jakiegoś tam czasu przeglądałem sobie różne wzmacniacze, ładne, mniej ładne, różne     

 

Uwagę mego oka, a nawet dwóch przyciągnął wzmacniacz z tematu, więc nazwa wpisana w google, poczytane, na YT ograne, także pomyślałem, że czemu nie, ryzyk fizyk najwyżej sprzedam dalej.

 

Tak oto wygląda:

 

 

 

 

Tak jak w tytule. Jest to Fender Bassbreaker 15W Combo Blonde Limited Edition. W planie podobno ma tego być 1000szt, jaka tam prawda nie wiem, nie istotne.

Specyfikacja wzmacniacza:

Seria: Limited Edition 
Typ: Class A/B 
Wysokość: 44.5 cm 
Szerokość: 49.68 cm
Długość: 26.7 cm
Masa: 18.2 kg 
Głośnik: Celestion® G12H 30W Anniversary Series
Inputs: One - 1/4”
Kanały: One - (with Selectable Amp Voice)
EQ: Bright, Gain, Structure, Bass, Middle, Treble, Master, Reverb Effects: Reverb
Wyjście na dodatkową kolumnę z przełącznikiem 4,8,16 omów

Pętla efektów: Tak
Moc: 15 Watts 
Preamp Lampy: 3 x 12AX7
Power Lampy: 2 x EL84 
Sklejka 19mm
Tolex: Blonde

Kraj produkcji: Meksyk

 

Od wersji podstawowej, oprócz wyglądu różni się też głośnikiem. W wersji podstawowej stosowano Celestion G12 V-Type 70W.
 

 

Pierwsze wrażenie... Kloc! Jak na combo 112 swoje waży, 20kg no ale z racji że duży nie jest łatwiej go nosić niż SS60.

Wykonany dość przyzwoicie. Wszystko równo, ładnie, tolex dobrze przyklejony, grill dość równo ułożony i dobrze naciągnięty. Wizualnie nie ma się czego czepiać.

 

Pierwsze uruchomienie na cleanie (nazywa się to "Low" na przełaczniku) i banan od ucha do ucha. Jest zajefajnie, bez dwóch zdań, piękny clean, od razu czuć że to Fender, ale nie taki clean jak SS, trochę inny ale charakter bardzo podobny. "Kanał" drugi to pozycja przełącznika "Med". No banan jeszcze większy, tutaj idzie uciągnąć na prawdę wiele, od powiedzmy cleana przez blues po rock. "Kanał" trzeci czyli "High" no i potężny wytrzeszcz oczu... Jeszcze nie słyszałem żeby wzmacniacz z napisem Fender na masce tak łoił. co prawda nie łoi aż tak jak Ironball, ale na prawdę nie wiele mu brakuje. Pełnoprawny rzeźnik jakby nie patrzył.

 

Wczoraj Bassbreaker był na polu boju u robdruma. Jak niektórzy wiedzą gramy tam trochę razem, także ja na Bassbreakerze i Dżejutelesiu, mountain na Ironballu i Deanie M. Schenker, sporo łoiliśmy i na prawdę nie było wstydu, normalnie ściana gainu.

Uprawialiśmy też dużo "kranczi" i też było miodnie, także zadowolenie pełną gębą.

 

Ogólnie rzecz ujmując, brzmieniowo jest zajefajnie. Wzmacniacz do tańca i do różańca, uciągnie na prawdę wiele i to samodzielnie, bez żadnych kostek, dopalania, kombinacji. Nic. Wystarczy gitara kabel i on, nic więcej nie trzeba.

Na pokładzie znajduje się reverb. Jest to reverb cyfrowy w stylu "Hall", wystarczający, nie przesadzony, więc nawet po przekręceniu potka na max nadal jest jeszcze używalny, a przy okazji bardzo cichy, praktycznie w ogóle nie szumi, nic. Także nie ma potrzeby podłaczania reverbu z kości, ten wzmacniaczowy w zupełności jest wystarczający.

Equalizer wzmacniacza jest bardzo, ale to bardzo czuły. Minimalne przekręcenie potka powoduje reakcję w tym co wychodzi z głośnika, także można uzyskać na prawdę wiele wiele różnych bardzo dobrych brzmień na każdym "kanale". 

Na uwagę zasługuje również reakcja na instrument/przetworniki. Jak wiecie mam ich kilka, każda inna z różnymi przetwornikami, każda odzywa się inaczej, wyraźnie inaczej, a na MTM-10 i z AHB-2 na pokładzie to i metalcore idzie cisnąć i to bez najmniejszych kompleksów. Pragnę tutaj wspomnieć, że wzmacniacz nie ma tendencji do buczeń, sprzęgania, gwizdania, przy "HIGH" z GAIN nawet na 100%.

 

Te 15W jest na prawdę głośne. Spokojnie daje radę grać po cichu w domu i ładnie i przyjemnie brzmieć, spokojnie nadaje się na próby i bez najmniejszego problemu przebija się przez szalonego perkusistę (a wczoraj był taki jeden gościnnie Pan 60+ który tak cisnął na perce że nam wszystkim buty spadły z wrażenia). Przy 50% mocy staje się bardzo głośno. Spokojnie napędzie sztuki w tych mniejszych i większych klubach, myślę też że bez najmniejszego problemu pociągnie wesele i to samodzielnie. 

 

Rodzina Bassbreaker składa się z kilku braci, są to głowy i comba, różnej mocy.

W combach Bassbreaker 15 jest pętla efektów, która w pierwszych wypustach była wadliwa. W modelach "poliftowych" zostało to poprawione fabrycznie. Otóż gniazdo jack "SEND" pętli efektów generowało potężne buczenie wzmacniacza, do tego stopnia że podłączenie efektów dyskwalifikowało wzmacniacz z używania. Fender to poprawił w nowszej serii, a w starszej problem był usuwany przez autoryzowane serwisy.

Zauważcie, na jednym ze zdjęć wyżej, wyraźnie widać gniazda jack pętli efektów. Gniazdo jack "SEND" posiada wewnątrz siebie taki plastikowy ring-tulejkę. Jest to znak że jest to fabrycznie poprawiona pętla. Jest to dodatkowy ekran, który wyeliminował problem związany z buczeniem pętli. Jeżeli Bassbreaker posiada dwa takie same gniazda jack do pętli, znaczy to że wymaga interwencji w serwisie, ponieważ buczenie jest na prawdę duże, na tyle że po podpięciu czegokolwiek w pętlę wzmak nie nadaje się do używania.

 

 

Oczywiście żeby nie było tak kolorowo coś jednak musi być nie tak.

Moja sztuka mimo że nówka prosto ze sklepu, też miała ból. Mimo że polift to pętla buczała. Nie chciało mi się wzmaka wysyłać na naprawę, więc postanowiłem że najpierw sam do niego zajrzę. Okazało się że jeden z przewodów masowych miał tak zaciśnięte oczko że miedź w przewodzie została najnormalniej obcięta i na obudowie nie było masy. Szybki akcja, nowe oczko, wzmak nie buczy na pętli   .

Przy okazji zrobiłem kilka fotek z wnętrza wzmacniacza:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Są też inne wg mnie wady.

Największa, BRAK OPCJI NA FOOTSWICH!!!! Normalnie kompletna tragedia. Fabrycznie nie ma takiej możliwości. Szkoda ogromna. Jedynie co to pozostaje bawić się przełącznikiem ręcznie (bez skojarzeń  ). Oczywiście jak minie gwarancja to posiedzę nad opcją dorobienia opcji na footswich, powinno się udać, bo pomysł już mam, no ale z racji że jest na gwarancji na razie takiej ingerencji we wzmak nie chcę czynić.

Kolejna wada to mimo wszystko pętla efektów, która co prawda nie buczy, ale dość wyraźnie szumi. Jak widać na zdjęciach nie ma regulacji potencjometrami poziomu pętli, dlatego też fabrycznie została zrobiona na pełną...gwizdek    , także szum z pętli jest podobny jak szum samego wzmacniacza na "HIGH" na GAIN 100%. Tragedii oczywiście nie ma jest to spokojnie akceptowalne, no ale byłoby jeszcze lepiej jakby tego nie było. To zjawisko powoduje że wzmacniacz staje się bardzo czuły na masę, na zasilanie efektów wpiętych w pętlę. Tutaj zdecydowanie polecam zasilacze separowane, takie "standardowe" raczej odpadają.

To najpoważniejsze wady. Jak jeszcze jakieś się ujawnią, to oczywiście napiszę.

 

Także teraz taki oto zestaw pieści me uszy w domu, nic więcej (no dobra, jeszcze kabel między gitarą a wzmakiem i prąd z gniazda) nie potrzeba:


 

 

Jak macie jakieś pytania, piszcie, jak tylko będę potrafił na nie odpowiedzieć, to odpowiem.

 

Specjalne DZIĘKUJĘ dla Kolegi rollingstones'a. raz jeszcze dziękuję za bardzo przyjemną rozmowę.

 

 

Ogólnie wzmacniacz polecam, jest na prawdę wart i tych pieniędzy i uwagi. Osobiście uważam że będzie to fenderowski hit na rynku wzmacniaczy.

 

 

 

ty chuju.

No więc, że dobry wieczór Panie i Pany.

 

Skervesen SkerveTen7  czy tam SkerveSeven  - jak kto woli.

 

Będzie NGD – bo być musi po prawie roku, czekania po wymianie prawie dokładnie 180 emaili,  wyglądaniu kuriera jak złego szeląga, po drobnym opóźnieniu z przyczyn niezależnych od producenta mam ją.

 

Powiem tak – nie spodziewałem się że się kiedykolwiek odważę ale o tym później albo wcale.

 

Specka:

 

- 7 strun

- skala 25.4 do 27.0 cala

- body  jesion bagienny

- środkiem paski 7 sztuk – w środku klon na zewnątrz wenge

- zaś top poplar burl

- mostki 7x ABM 380lb Black

- klucze ;-) 7x ABM 7010b Black

- progi nierdzewka z „zero fretem”

- klonowa binda z sexi paskiem czarnym na podstrunnicy

- a sama ona z czornego jak wungiel hebanu z luminlay–ami co świecą w noc

 

Elektrownia :

- przetworniki neck/bridge BKP Nailbomb

 

Dobra jak otworzyłem kejsa to trochę kolana mi zmiękły – to jest maleństwo, kruszynka – pomimo solidnej 27 calowej menzury. Brak głowy i brak „końca przewodu pokarmowego” za mostkiem to czyni. Posiedzieliśmy sobie razem dzisiaj na kanapie kilka godzin i jest mega wygodnie – powtarzam dla mnie mega wygodnie – gram z body między girami a nie na kolanie. Postalim, pogadalim z 40 minut i też jest spoko  ;-)

Brzmienie jest takie jakie chciałem – struny są założone 9 – 46 + 60 i troche mi dziwnie w violinach bo jestem przyzwyczajony do 10/12 – 60.

 

Nie da się opisać precyzyjnie jak brzmi bo nie potrafię – ale to po prostu porządnie zbudowana, rezonująca jesionowa gitara z Nailbombami. Zdrowo i dobrze różni się od mojego też porządnie zbudowanego i rezonującego mahoniowego "tele barytona" z setem Nazgul/Sentient.

 

Wykonanie, wykończenie perfekcja, supercieńki lakier – prawie go niema poza topem fretwork perfekcja akcja w dole 1,5mm, w górze 0.9 – i nic się nie dzieje.

Bardzo fajnie się stroi tymi mostkami, poprawiłem po swojemu menzurę i po prostu „fire and forget”.

 

Podoba mi się multi i pasuje generalnie do moich małych łap. Multiskala – dla mnie przeźroczyste przejście ze standardu nadgarstek sam się układa …. zero problemów z przesiadką ze standardu 26.5 cala. Gryf niezbyt cieńki  chyba (to nie jest mój Iban 2550 ;-) ale mega wygodny z asymetrycznym profilem…

 

 

Firma – elastyczna w pewnych granicach – trochę marudziłem z kolorami trochę marudziłem z końcówką dupki body ale wszystko się da dogadać. Superkontakt, dobre rzeczowe podejście - wszystko jak trzeba. 

 

Generalnie warto było czekać.... ;-)

 

Dobra tero porno.

Foty - dostałem w pakiecie - bo robiłbym je 6 lat ;-)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dobranoc....

 

 

Pozdr.

 

Dalej czeka nas kreator pierwszego uruchomienia, zdjęcia wszystko wyjaśnią, ogółem trzeba przeklikać.

 

 

 

 

 

Bez tego aplety pogodowe mają problem.

 

 

A to jest potrzebne by Appstore działał, ale można ogarnąć puźniej.

 

 

Można przeczytać ale nic ciekawego tam specjalnie nie ma, ja wymiękłem.

 

 

Ekran tworzenia usera, wybór awatarów może być pusty, bo bez sterowników do karty graficznej, system ich nie wyświetla. Później można zmienić, albo losować na ślepo.

 

 

Strefa czasowa, klikamy w nasz kraj na mapce, strefa sama wskoczy.

 

 

Pomijamy i już prawie koniec początku.

 

 

Po tym ekranie mamy system który wymaga sterowników i bootloadera.

 

 

Ściągamy z tego linku Multibeast.

http://www.tonymacx8...php?do=cat&id=3

 

MOTU to sterowniki mojej karty dźwiękowej.

 

 

Po rozpakowaniu multibeasta i próbie odpalenia przywita nas informacja że nie da rady :]

 

 

Wchodzimy w preferencje systemowe.

 

 

Wybieramy Ochronę i pryw...

 

 

Na dole okna jest taka kłódka, klikamy w nią i podajemy hasło jakie ustawiliśmy wcześniej.

 

 

Zaznaczamy by system nie zwracał uwagi na to skąd jest oprogramowanie, zatwierdzamy nasz wybór i zamykamy okno.

 

Odpalamy Multibeasta i przeklikujemy się do ekranu wyboru komponentów do zainstalowania.

Uwaga, w tym miejscu można zrypać sprawę na pierdyliard sposobów, zaznaczamy jak na zdjęciach. Opisanie co do czego jest problematyczne, bo wymaga trochę znajomości tematu.

 

 

 

Kontynuujemy instalację i kiedy wyskoczy następny instalator przeklikujemy w znany już sposób, aż do ekranu wyboru sterownika karty sieciowej.

 

 

 

Wybieramy wskazany sterownik.

 

 

I uruchom ponownie.

 

 

Tak, teraz jeśli jesteście posiadaczami w miarę nowego dysku twardego, pochodzącego z rodziny wielo terabajtowej to was przywita taki ekran.

 

Jak wiadomo pendrive instalatora dalej jest wpięty, więc reset na twardo i F11.

Bootujemy z pena, ale uwaga nie system a instalator.

Kiedy przywita nas znajomy ekran początku instalacji, wybieramy Narzędzie dyskowe.

 

 

Prawy klik na partycji systemowe i domontować. To sam z drugą partycją.

 

Zamykamy Narzędzie dyskowe i uruchamiamy terminal.

 

 

Klikamy na terminal, by wprowadzić tekst.

 

 

Wpisujemy: dd if=/usr/... i do końca linijki jak na zdjęciu. Wciskamy Enter i na wszystko wyglądać jak na focie.

 

 

Teraz uruchamiamy ponownie i powinno już wszystko się udać.

 

Jeśli instalacja idzie na dysk SSD to nie będzie tego problemu.

 

 

I oto jest ekran bootloadera, a po nim znany szary ekran z japkiem.

 

 

Po zalogowaniu (już w dużej rozdzielczości) możemy wejść w menu „Ten mac” czy jakoś tak (pod japkiem jak zwykle).

 

Powinna działać sieć i ogółem wszystko co jest na kompie.

Jak tak jest to wyłączamy naszego maca i instalujemy brakujące części.

 

 

Na zdjęciu drugi moduł ramu i koszerny kontroler FireWire Digitus'a na chipsecie TI, wyciągający FW800. Bardzo stabilny i niezawodny, polecam, kosztuje około 150zł.

 

 

W pełni uzbrojony MAC, obudowa to kwesta gustu, ja tylko laptopa trzymam w obudowie.

 

I gotowe, siedem stron a4 i jest MAC mini o wielkiej mocy.

Można klikać tam na dole postu by mi reputacja rosła :]

 

A tak na serio to bez ściemy, czas na testy. Nikt chyba nie czytał (dobre, „czytał”, moja córka ma więcej tekstu w bajkach) takiej ilości teksu nie licząc na testy.

 

 

Instalacja sterowników dla MOTU Travelera MK1.

 

 

Karta działa, widać ją w systemie Core Audio.

 

 

Testujemy stabilność i pobór mocy.

Na teście w konsoli 4 procesy zabijające CPU i Unigine Heaven zabijający GPU, czyli kom idzie na maksa, co widać bo chłodzenie nie wyrabia i taktowanie się zmniejszyło. Jest 3,27GHz.

 

 

Pobór mocy to 130W, bez monitora i MOTU.

 

 

Na luzie komp bierze 50W, dysk laptopowy zmniejszy ten wynik, tak jak i SSD.

 

Więcej cyferek, czyli Geekbench:

 

 

A teraz finał, czyli Logic 9 prosto z appstora (jak kupisz to można sobie instalować gdzie popadnie, Apple zakazuje ale nie sprawdza.

Karta ustawiona na 44kHz próbkowania, bufor na 32 sample opóźnienia lekko ponad 2ms.

Benchmark to znany ze świata Logica zabijacz Evana.

http://www.evan.se/l...hmark_Test.html

Testowane i5 nie odbiega wynikami od innych i5-2500, mimo taniej płyty, czy małego formatu.

Wyciąga stabilnie 45 ścieżek w benchmarku, na 32 samplach, co jest zaletą bardzo dobrych sterowników od MOTU i ogółem jakości interfejsu. Kontroler FW też daje rady.

 

 

Jak widać, test się udał i komp dla logica jest solidną bazą, na pewno nie zdechnie na byle czym.

Wiele pluginów może mieć problemy na 32 samplach, z uwagi na swoją optymalizację.

Zwiększanie buforu do 256 nie powoduje problemów, wyżej nie sprawdzałem.

 

Teraz wracam, do Ivy Bridge. i5-3470 ma gorszy wynik pod ML na logicu 9, ja osiągnąłem 40-42 ślady z okazyjnym padem. i5-3470s jeszcze słabiej bo z trudem do 40.

Więc stary i5-2500K trzyma fason i to z klasą.

 

Metodologia instalacji ML na Ivy jest podobna, ale nie mam czasu na rozwodzenia się nad inną płytą z taką dokładnością.

Mam nadzieje że ten tutorial pomoże komuś, starałem się wszystko wypruć i pokazać.

Więcej tu obrazów niż treści i myślę że wszystko zrozumiałe.

Płytę wybrałem jak najtańszą, bo jak wiadomo szkoda kasy na kompa, jak można ją wydać na wiosła. Ale osobiście bronię Asrocka, połowa Asusów i Gigabytów nawet nie ma startu do ich płyt, choć pamiętam jak Asrock robił najtańszy szrot.

 

Jeśli ktoś znajdzie błędy w co nie wątpię, albo będzie miał uwagi do składni, interpunkcji, czy czego tam chce, to może wspomnieć o tym na PW, albo poprosić moda. U informatyka, język polski nie jest głównym zagadnieniem.

 

Na koniec. Jeśli ktoś by chciał odpalić wbudowany dźwięk, to najpierw włączyć w biosie.

A później doinstalować drivery, zaznaczone na zdjęciu (ale pewien nie jestem, bo nie trafiłem za pierwszym razem).

 

 

Teraz można jeszcze jakąś fajną koniec przewodu pokarmowego na pulpit wrzucić i stanowisko gotowe.

 

 

Pozdrawiam i miłego poznawania Logica, bo soft jest zacny.

Vampire.

Witam, pragnę Wam przedstawić poradnik, który napisałem dla osób mających trudności ze znalezieniem informacji w internecie. Ja sam na początku miałem trudności z szukaniem informacji, które często są sprzeczne, niepełne. Dlatego postanowiłem zrobić coś pożytecznego i napisać poradnik, który byłby zbiorem informacji dla początkujących gitarzystów. Takie coś można otworzyć, nic nie wiedząc o teorii, i zamknąć, będąc w teorii obeznanym. Przynajmniej taki jest cel, dzisiaj dostępna jest część pierwsza. Ale nie martwcie się, dalszy ciąg "pisze się"
 
 Link do poradnika

 
 
Ważna uwaga: poradnik nie należy tylko czytać, trzeba siedzieć z gitarą w ręku i sprawdzać, czy rozumie się temat!! Przy każdej następnej lekcji zakładam, że poprzednia jest opanowana. Ten forumowy temat
 jest przeznaczony m.in. dla czytelników mających wątpliwości. Pytajcie!
 
Wypadałoby podziękować osobom, bez którym ten poradnik pewnie w ogóle by nie powstał. Zacznijmy od początku.
 
ridemybike - użytkownik, który zainspirował mnie do pisania. Prowadzi blog początkującego gitarzysty https://www.youtube..../ProjectXGuitar. Pokazał, że nie wszystko trzeba robić dla siebie W dodatku od początku pomagał mi w pisaniu, sprawdzając poradnik z pozycji żółtodzioba. Od początku jest najbardziej zaangażowany w projekt, dzieląc się spostrzeżeniami.
 
Krzysztof Błaś - osoba, która przyczyniła się do powstania poradnika, gruntownie go sprawdzając pod względem koncepcji oraz teorii. Dał mi bezcenne wskazówki odnośnie planu tematów oraz wytłumaczył, że nie warto iść na łatwiznę Dzięki niemu udało mi się uniknąć popełnienia wielu gaf, które odróżniają zwykłego gitarzystę od profesjonalnego muzyka.
 
kavoo - człowiek odpowiedzialny za opracowanie graficzne, skład i łamanie. To dzięki niemu poradnik nie wygląda jak kilka stron wyrwanych z zeszytu lecz profesjonalnie jak pełnoprawna książka. Dzięki niemu przejrzystość i przyjemnośc czytania jest o wiele większa.
 
Podziękowania za sprawdzenie pod wzgędem teorii należą się również użytkownikom RiffingMan oraz Blisher.
 
Zapraszam do komentowania i dzielenia się spostrzeżeniami